Bigattini

Σαν bigattini χαρακτηρίζουμε συνήθως τις προνύμφες κάποιων συγκεκριμένων ειδών μύγας. Κατά την διαδικασία παραγωγής οι μύγες αποθέτουν τα αυγά τους πάνω σε κρέας και στη συνέχεια αυτά  εξελίσσονται σε μικρά σκουληκάκια, τα bigattini. Όταν μεγαλώσουν αρκετά ψάχνουν ένα θερμό και στεγνό μέρος για να μεταμορφωθούν σε μύγες. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το δέρμα τους γίνεται ολοένα και πιο καστανό, μέχρι στο τέλος να γίνει σχεδόν μαύρο. Στο στάδιο αυτό εξελίσσεται μέσα στο σακούλι η μύγα η οποία αργότερα θα εξέλθει. Εφόσον τελειοποιηθεί εξέρχεται και ο κύκλος της ζωής της ξεκινάει από την αρχή.

Η παραγωγή των bigattini είναι συνυφασμένη με την παρουσία μιας δυσάρεστης μυρωδιάς . Από την στιγμή που υπάρχουν σε αφθονία στα καταστήματα ειδών αλιείας, δεν είναι πλέον αναγκαίο να τα παράγουμε εμείς οι ίδιοι.

Τα bigattini έχουν ένα μυτερό κεφάλι με το οποίο προσπαθούν να χωθούν ακόμη και σε πολύ μικρές σχισμές, έτσι θα πρέπει το δοχείο στο οποίο τα συντηρούμε να κλείνει απόλυτα στεγανά. Η άλλη πλευρά με τια δύο μαύρα σημεία είναι το πίσω μέρος. Στην άκρη μεταξύ των δύο σημείων υπάρχει μια μικρή προεξοχή, είναι η εσοχή του πρωκτού τους.

Τα πίνκυς

Τα πίνκυς (pinkies). (δεξιά στην εικόνα) είναι μικρά  bigattini τα οποία χρησιμοποιούνται για μικρά ψάρια και σε κρύο νερό. Μερικοί χρησιμοποιούν τα πίνκυς στην μαλάγρα και ψαρεύουν με bigattini . Τα πίνκυς δεν χώνονται τόσο γρήγορα στον βυθό και ελκύουν έτσι καλύτερα τα ψάρια. Εκτός αυτού τα bigattini πάνω στο αγκίστρι τραβούν περισσότερο το ενδιαφέρον των ψαριών λόγω μεγέθους.











Κάστερ

Τα Κάστερ είναι bigattini, τα οποία έχουν φτάσει στο στάδιο εξέλιξης της μύγας, και από τα οποία θα εξέλθουν αργότερα οι τελειοποιημένες μύγες. Όσο πιο σκούρο είναι το χρώμα των Κάστερς, τόσο πιο προχωρημένο είναι το στάδιο εξέλιξής τους . Γι’ αυτό τα ανοιχτόχρωμα καστανά Κάστερς είναι κατάλληλα για δόλωμα. Όσο σκουραίνει το χρώμα τους γίνονται πιο ελαφρά και επιπλέουν πάνω στο νερό.

Για να μην σχιστεί το λεπτό δέρμα των Κάστερς κατά το αγκίστρωμα, Θα πρέπει να τους κρατάμε πάντα υγρούς. Έτσι το δέρμα τους παραμένει τρυφερό και απαλό. Η λευκή ουσία στο εσωτερικό των Κάστερς είναι ένας σπουδαίος ‘κράχτης’ για πολλά είδη ψαριών. Απλά πιέζουμε μερικά σκουρόχρωμα Κάστερς μέσα στην μαλάγρα μας.

Σε περίπτωση που το σώμα των bigattini γίνει καφέ και μαλακό ,δεν πρόκειται για Κάστερς αλλά για ψόφια bigattini .

Με αυτά δεν μπορούμε να πιάσουμε ψάρια. Θα πρέπει να τα απομακρύνουμε .

Καθαριστικά για bigattini

Κατά την χώνεψη της τροφής τους, τα bigattini εκκρίνουν αμμωνία, η οσμή της οποίας είναι αρκετά δυσάρεστη τόσο για μας τους ανθρώπους, όσο και για τα ψάρια. Για τον καθαρισμό των bigattini χρησιμοποιούμε διάφορα καθαριστικά. Πρώτα πρέπει να απομακρύνουμε το παλιό πριονίδι μέσα από την συσκευασία, και έπειτα ρίχνουμε μια μικρή ποσότητα καθαριστικού μέσα στο κουτί τους. Αφήνουμε τα bigattini να κυλιστούν μέσα στο καθαριστικό για μερικές ώρες, ώστε να πάρουν την μυρωδιά του.
Όποιος δεν διαθέτει τα χρήματα ή απλά δεν βρίσκει, μπορεί να χρησιμοποιήσει και απλό απορρυπαντικό πιάτων, όμως χωρίς προσθήκη χημικών αρωμάτων (φυσικό). Καθαρίζουμε το πριονίδι και ρίχνουμε μερικές σταγόνες απορρυπαντικού στο κουτί με τα bigattini. Ξεπλένουμε με χλιαρό νερό, τα περνάμε από σουρωτήρι και τα τοποθετούμε σε στεγνό, καθαρό πριονίδι. Προσοχή:  Τα υγρά bigattini είναι σε θέση να σκαρφαλώσουν κατακόρυφα ακόμη και σε τελείως λείους τοίχους, ή σε πλακάκια.

Τρόπος δόλωσης

Για να μπορεί να κινείται ελεύθερα το bigattinο, και να δελεάζει καλύτερα το ψάρι, πρέπει να δολωθεί με προσοχή . Το καλύτερο σημείο είναι η προεξοχή στο πίσω μέρος ανάμεσα από τα δύο σημεία.

Μόνο με ένα λεπτό και πραγματικά αιχμηρό αγκίστρι μπορούμε να δολώσουμε έτσι τα bigattini.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξέλθει το υγρό του κατά το τρύπημα

Μονό bigattino, δολωμένο στην άκρη, ή από την μέση.

Σε κάθε περίπτωση τρυπάμε μόνο το δέρμα, για να μην τρέξει το υγρό.

Σε καχύποπτα ψάρια, προτιμήστε να δολώνετε από την μέση, γιατί το bigattino βυθίζεται πιο φυσικά.

Όταν τοποθετούμε περισσότερα στο αγκίστρι, τότε θα πρέπει να προτιμούμε στρογγυλά αγκίστρια, ώστε να μην στριμώχνονται τα bigattini.

‘Ένα από αυτά τοποθετείται πάνω στο κοτσάνι του αγκιστριού.

 Τοποθετώντας ένα Κάστερ στην ακίδα του αγκιστριού, καταφέρνουμε να την καλύψουμε από το ψάρι, ενώ καρφώνοντας, περνάει με ευκολία το μαλακό δέρμα του Κάστερ.

Τα Κάστερ αποτελούν έναν εκλεκτό μεζέ για πολλά ψάρια.

Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε μικρές σφαίρες από φελιζόλ για να προσδώσουμε άνωση στο αγκίστρι μας όταν ψαρεύουμε πατωτά. Καλά θα ήταν να ελέγξουμε πρώτα τον βαθμό άνωσης της αρματωσιάς μας, προτού να ψαρέψουμε .
Σε περίπτωση που ψαρεύει πολύ ψηλά, πρέπει να τοποθετήσουμε μικρά βαριδάκια, ώστε να ψαρεύει στο ύψος που εμείς θέλουμε.

Τα έγχρωμα bigattini ψαρεύουν καλύτερα σε συνδυασμό με άλλα.

Κάποιες εταιρίες διαθέτουν εδώ και πολλά χρόνια απομιμήσεις bigattini από φυσικά υλικά, σε διάφορα χρώματα.

Τοποθετώντας τα ανάμεσα σε ζωντανά bigattini, μπορείτε να ξεγελάσετε ακόμη και τα πιο πονηρά ψάρια.

Κείμενο: Lutz Esex
Μετάφραση-επιμέλεια: Jo Inglese