Ξαναχρησιμοποιημένες αρματωσιές στο εγγλέζικο

Ένα άρθρο του Θάνου Γκούρα

Ένα μεγάλο λάθος που κάνουν πολλοί, είναι ότι μετά από ένα ψάρεμα χρησιμοποιούν ξανά και ξανά τις ίδιες αρματωσιές και το καταλαβαίνω ότι το 60% αυτών είναι για λόγους οικονομίας μιας και ένα καλό αόρατο έχει και κόστος μεγάλο και το υπόλοιπο 40% από θέμα τεμπελιάς.

Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο φάουλ και ειδικά αν σε προηγούμενο ψάρεμα έχουμε πιάσει κάποια ψάρια, ας είναι και σπάροι αυτά...

Το γεγονός έχει ως εξής και για αυτόν το λόγο και σας το αναφέρω μέσα από την σελίδα του FISH HUNTER IN GREECE & Match Fishing Greek Team....

Κάθε αρματωσιά από την στιγμή που θα πέσει στο αλμυρό νερό έχει και τις φθορές της,

θέλεις από κάποιο μικρό έστω ψαράκι η θέλεις από τίποτα μύδια, καβούρια, πέτρες... κοκ.....

ΔΕΝ είναι όμως μόνο αυτά, γιατί δεν πρέπει κανείς μας να ξεχνά και το πότισμα της πετονιάς μας με το αλάτι που έρχεται και βοηθά μια μικρή πληγή, να γίνει ακόμα πιο μεγάλη μιας και τα περισσότερα παράμαλλα είναι της τάξεως από 0,10 ως 0,16mm το πιο χονδρό.....

Η ΖΗΜΙΑ δεν αργεί να γίνει και ειδικά αν στο επόμενο μας ψάρεμα, πιάσουμε ένα καλό ψάρι και μας τα σπάσει....

Εκεί έχουμε χάσει σχεδόν όλη την ψαριά μας, γιατί αν το πρώτο ψάρι χαθεί που προφανώς θα έχει κι άλλα από κάτω μας, φεύγει μαζί όλο το κοπαδάκι και μετά το μόνο που μας μένει είναι να απολαύουμε το καφεδάκι μας και την φύση.....

Εγώ προσωπικά αυτό που έχω να κάνω σαν πρόταση σε όλους εσάς που κάνετε τα πιο πάνω που ανέφερα είναι, τις αρματωσιές καλύτερα να τις φτιάχνουμε επί τόπου και αν χρειαστεί να τις ξανά τυλίξουμε σε κάποια ροδελίτσα με ξέπλυμα και αναμονή μες στο πόσιμο νερό για 2-3 λεπτά....

Τα λέω όλα αυτά πάνω από όλα σαν παθών και συνέχεια σαν μαθών και φυσικά ποτέ ξανά να χάνουμε ψάρια από το πρώτο μας κάρφωμα...

Κοιτάζουμε πάντα οι πετονιές μας να είναι σε άριστη κατάσταση όπως και το αγκίστρι μας, τσεκάροντας το στο μήλο του δαχτύλου μας με απαλό τρόπο και αλλάζοντας το όποτε διαπιστώνουμε φθορά...

ΕΠΙΣΗΣ το ίδιο ισχύει και με τα δαγκωτά βαρίδια να είναι καλά και σταθερά πιασμένα στην πετονιά, όπως και το στόπερ του φελλού μας, να είναι λεπτό και το σφίξιμο του σωστό για να μην χάνουμε την βυθομέτρηση μας, που είναι και πολύ εύκολο μιας και αυτό περνάει και στο μάζεμα αλλά και στις ρίψεις μας από τα δαχτυλίδια.....

ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΩ θα σας πω και κάτι για τα καλάμια και τα μοτέρ μας, ελέγχουμε τα δαχτυλίδια να είναι σωστή η στοίχιση τους και στα μοτέρ μας καλή προρύθμιση φρένων για να έχει κάρφωμα και όχι κόντρα στο ψάρι....

ΚΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...